HISTORIA
Wspólnota powstała w 1979 r. z inicjatywy ks. Ricardo Argańaraza, który przeżywszy silne doświadczenie Ducha Świętego, wraz z niewielką grupą osób zamieszkał w położonej w górach miejscowości w prowincji Vicenza (Włochy), zwanej Camparmo.
W ten sposób rozpoczęło się życie wspólnotowe, oparte na modlitwie, pracy fizycznej i nauce. Był to również czas kształtowania się elementów konstytutywnych dla nowej wspólnoty, takich jak modlitwa, wsłuchiwanie się w Słowo Boże, doświadczanie darów Ducha Świętego, braterska przyjaźń i ufność w Bożą opatrzność.
Data powstania Koinonii Jan Chrzciciel została ustalona oficjalnie na dzień 1 stycznia 1979 (Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki). Tego dnia bracia z Camparmo odbyli pielgrzymkę do Domku Świętego w Loreto (Włochy). Po pierwszym okresie zupełnego odosobnienia wspólnota zaczęła podejmować działalność ewangelizacyjną. W związku z tym do Camparmo zaczęły napływać osoby spragnione spotkania z żywym Jezusem.
STRUKTURA
Koinonia Jan Chrzciciel tworzy federację jednoczącą struktury życia wspólnotowego, rozsiane po całym świecie. Struktury te mogą przybierać rozmaite postaci: od Oaz, przez Regiony, aż do Wspólnot lokalnych (np. w Poznaniu). Na każdą z tych form życia wspólnotowego mogą składać się niektóre lub wszystkie z następujących elementów:
- Domy Modlitwy – spotkania ewangelizacyjne w małych grupach, odbywające się okresowo w prywatnych domach, prowadzone przez zamieszkujące w nich rodziny; spotkania te adresowane są do osób dalekich od wiary;
- Wspólnoty Rodzinne – małe wspólnoty formacyjne, gromadzące członków Koinonii mieszkających w pobliżu siebie;
- Osoby i rodziny, które odpowiadając na powołanie Pana, pełnią w niej konkretne posługi (np. szkoła nowej ewangelizacji, modlitwa wstawiennicza, diakonia muzyczna, posługa ewangelizacji);
- Wspólnoty życia konsekrowanego, złożone z braci i sióstr (w tym również braci kapłanów, którzy najczęściej są pasterzami tych wspólnot), którzy realizują swoje powołanie, składając zobowiązania do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie;
- Bracia i siostry żyjący w świecie, pojedynczo lub w małych wspólnotach, którzy złożyli swoje życie Panu poprzez zobowiązanie do zachowania bezżenności (tzw. osoby konsekrowane w świecie).