Koinonia Jan chrzciciel Poznań
Wspólnota Przyjaciół, którzy doświadczyli żywego Boga i chcą inspirować innych do relacji z Jezusem † = ♥
Najbliższe Kursy/wydarzenia
Spotkanie stacjonarne
Wieczór Uwielbienia
Spotkanie z Grześkiem Miecznikowskim – nawróconym metalowcem, ewangelizatorem i świeckim misjonarzem.
kurs stacjonarny
Kurs Wypełnienie
Kurs Wypełnienie w Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Cyryla i Metodego Apostołów Słowian i Patronów Europy
O nas
Koinonia Jan Chrzciciel to wspólnota, która służy dziełu nowej ewangelizacji. Jest kanonicznie uznanym prywatnym stowarzyszeniem wiernych w Kościele katolickim. Jej członkami są zarówno osoby świeckie, jak i bracia i siostry konsekrowani, a także księża. Wspólnoty Koinonii, rozsiane po całym świecie, tworzą jednolitą strukturę, zwaną Federacją Koinonii Jan Chrzciciel. Poszczególne Koinonie stanowią centra ewangelizacji i życia, a ich członkowie gromadzą się na okresowych spotkaniach służących wzrostowi wiary i formacji ewangelizacyjnej.
Nazwa „Koinonia Jan Chrzciciel” wyraża to, co charakteryzuje wspólnotę – zarówno jej istnienie, jak i działanie. Jest to mianowicie wspólnota przyjaciół (Koinonia), powołana do ewangelizowania w mocy Ducha Świętego, na wzór Jana Chrzciciela, który wskazywał na Jezusa i dawał o Nim świadectwo.
Historia
Wspólnota powstała w 1979 r. z inicjatywy ks. Ricardo Argańaraza, który przeżywszy silne doświadczenie Ducha Świętego, wraz z niewielką grupą osób zamieszkał w położonej w górach miejscowości w prowincji Vicenza (Włochy), zwanej Camparmo.
W ten sposób rozpoczęło się życie wspólnotowe, oparte na modlitwie, pracy fizycznej i nauce. Był to również czas kształtowania się elementów konstytutywnych dla nowej wspólnoty, takich jak modlitwa, wsłuchiwanie się w Słowo Boże, doświadczanie darów Ducha Świętego, braterska przyjaźń i ufność w Bożą opatrzność.
Data powstania Koinonii Jan Chrzciciel została ustalona oficjalnie na dzień 1 stycznia 1979 (Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki). Tego dnia bracia z Camparmo odbyli pielgrzymkę do Domku Świętego w Loreto (Włochy). Po pierwszym okresie zupełnego odosobnienia wspólnota zaczęła podejmować działalność ewangelizacyjną. W związku z tym do Camparmo zaczęły napływać osoby spragnione spotkania z żywym Jezusem.
STRUKTURA
Koinonia Jan Chrzciciel tworzy federację jednoczącą struktury życia wspólnotowego, rozsiane po całym świecie. Struktury te mogą przybierać rozmaite postaci: od Oaz, przez Regiony, aż do Wspólnot lokalnych (np. w Poznaniu). Na każdą z tych form życia wspólnotowego mogą składać się niektóre lub wszystkie z następujących elementów:
- Domy Modlitwy – spotkania ewangelizacyjne w małych grupach, odbywające się okresowo w prywatnych domach, prowadzone przez zamieszkujące w nich rodziny; spotkania te adresowane są do osób dalekich od wiary;
- Wspólnoty Rodzinne – małe wspólnoty formacyjne, gromadzące członków Koinonii mieszkających w pobliżu siebie;
- Osoby i rodziny, które odpowiadając na powołanie Pana, pełnią w niej konkretne posługi (np. szkoła nowej ewangelizacji, modlitwa wstawiennicza, diakonia muzyczna, posługa ewangelizacji);
- Wspólnoty życia konsekrowanego, złożone z braci i sióstr (w tym również braci kapłanów, którzy najczęściej są pasterzami tych wspólnot), którzy realizują swoje powołanie, składając zobowiązania do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie;
- Bracia i siostry żyjący w świecie, pojedynczo lub w małych wspólnotach, którzy złożyli swoje życie Panu poprzez zobowiązanie do zachowania bezżenności (tzw. osoby konsekrowane w świecie).
Duchowość
Koinonię Jan Chrzciciel cechuje duchowość KeKaKo, przeżywana na wzór postaci Jana Chrzciciela – ogłaszającego, zapowiadającego i wskazującego na Jezusa, Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. Duchowość ta kształtuje mentalność sprzyjającą budowaniu Kościoła nie tyle ewangelizowanego, co raczej ewangelizującego. Prowadzi ona od wyjaśniania kim jest Jezus, do przedstawienia Go jako Osoby żyjącej i działającej mocą Ducha Świętego.
KE – kerigma, czyli głoszenie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Dla nas oznacza to bycie świadkami osobistego spotkania z Panem Jezusem. Takim świadkiem był również Jan Chrzciciel.
KA – karisma, czyli dar łaski. Takim darem w swej istocie jest Duch Święty, udzielający charyzmatów, które potwierdzają głoszone Słowo i budują wspólnotę. Dla nas oznacza to życie w mocy Ducha Pięćdziesiątnicy i posługiwanie charyzmatami w atmosferze radości, jakiej doświadczył Jan Chrzciciel, napełniony Duchem Świętym w łonie swojej matki, Elżbiety.
KO – koinonia, czyli komunia. Dążenie do przejścia od osobistego spotkania z Jezusem do spotkania z bratem, będącym członkiem tego samego Ciała, w którym wszyscy jednoczą się ze sobą w miłości (caritas). Dla nas oznacza to życie w przyjaźni we wspólnocie ożywianej wiernością i służbą na wzór Jana Chrzciciela, który swoje życie złożył w darze aż do męczeństwa.
CHARYZMAT WSPÓLNOTY
Charyzmatem Koinonii Jan Chrzciciel jest promowanie nowej ewangelizacji, poprzez różnoraką działalność ewangelizacyjną i formacyjną oraz budowanie wspólnoty. Naszą cechą charakterystyczną jest kerygmatyczne głoszenie Ewangelii, otwartość na znaki charyzmatyczne i intensywne życie wspólnotowe. Koinonia stara się odpowiadać na potrzeby Kościoła, oferując ewangelizację nową w swym zapale, metodach oraz środkach wyrazu (tj. nową ewangelizację w rozumieniu Jana Pawła II).
Działalność
Działalność pastoralna Koinonii Jan Chrzciciel opiera się na trzech zasadniczych filarach, nazywanych w skrócie KeKaKo, od słów ,,kerigma”, „karisma”, „koinonia”.
Pierwszym filarem jest bezpośrednie przepowiadanie kerygmatyczne i formowanie ewangelizatorów w szkołach ewangelizacji. Drugim filarem jest promowanie spotkań ewangelizacyjnych i formowanie członków Wspólnot Rodzinnych do pełnienia rozmaitych posług o charakterze charyzmatycznym. Trzeci filar to budowanie wspólnot, żyjących w atmosferze przyjaźni i doświadczenia spotkania z Chrystusem zmartwychwstałym, na modlitwie i we wzajemnym dzieleniu się życiem.
Wszelka działalność pastoralna Koinonii wpisuje się aktywnie w duszpasterstwo prowadzone przez lokalne struktury kościelne, wnosząc charakterystyczny dla niej wkład w realizację planów pastoralnych, formułowanych przez te struktury.
Działalność pastoralna wspólnoty sprowadza się do 4 ważnych elementów, którymi są:
- DOM MODLITWY
Dom Modlitwy to cotygodniowe spotkania ewangelizacyjne w małych grupach, odbywające się w domach członków Koinonii, polegające na wspólnej modlitwie, czytaniu słowa Bożego i świadectwie spotkania z Jezusem.
- WSPOLNOTY RODZINNE
Spotkania Wspólnot Rodzinnych, zwane Agapitami (gr. agape – przyjacielska miłość), odbywają się raz w miesiącu w domach rodzinnych i gromadzą zadeklarowanych członków Koinonii mieszkających w pobliżu siebie. Mają charakter formacyjny i oparte są na modlitwie (także wstawienniczej), nauczaniu i braterskiej agapie. Nazwa spotkania „agapito” odnosi się do więzi przyjaźni, leżących u podstaw istnienia Koinonii Jan Chrzciciel.
- KOINONIA
Spotkanie Koinonii odbywa się co miesiąc i gromadzi zadeklarowanych członków lokalnej wspólnoty. Służy wzrostowi duchowemu, pogłębieniu więzi wspólnotowej i formacji ewangelizacyjnej.
- POSŁUGI
Zadaniem poszczególnych posług we wspólnotach jest realizacją konkretnych zadań, jak np. organizacja i prowadzenie spotkań ewangelizacyjnych (np. diakonia muzyczna), formacyjnych (np. szkoła nowej ewangelizacji), dla dzieci, młodzieży, małżeństw, osób konsekrowanych i innych grup. Posługi te Koinonia pełni zarówno w odniesieniu do własnych członków (np. modlitwa wstawiennicza), jak i na zewnątrz (np. modlitwa wstawiennicza i posługa ewangelizacji), odpowiadając na zapotrzebowania lokalnych struktur kościelnych (np. projekt EWOLUCJA a STWORZENIE), a także wobec osób spoza Kościoła (np. projekt WYPEŁNIENIE).
Wspólnota w Polsce
Z Oazy Camparmo powstałej w 1979 r. narodziły się inne wspólnoty życia i przymierza – najpierw we Włoszech, a potem także poza ich granicami. Wspólnota w Polsce istnieje od 1992 roku, kiedy to we Wrocławiu odbył się pierwszy Kurs Paweł prowadzony przez członków Koinonii, przybyłych z Włoch. Koinonia w Polsce liczy obecnie około 964 członków i prowadzi 268 Domów Modlitwy, skupionych w dwóch Oazach (Nowy Radzic, Błotnica) i trzech Regionach (Gdynia, Wrocław, Kraków). Region Wrocław powstał w 1992 roku i dzisiaj należą do niego wspólnoty Wrocławia, Wałbrzycha, Oleśnicy, Legnicy, Kalisza, Łodzi i Poznania.
Koinonia Jan Chrzciciel cieszy się przychylnością wielu biskupów w Polsce. Niektórzy z nich udzielili nam pisemnej zgody na prowadzenie działalności ewangelizacyjnej. Są to ordynariusze: elbląski, gdański, koszalińsko-kołobrzeski, lubelski, warszawski i wrocławski. Współpracujemy również owocnie ze wspólnotami Archidiecezji Białostockiej, Krakowskiej, Gnieźnieńskiej, Siedleckiej oraz Diecezji Kaliskiej, których ordynariusze także pobłogosławili naszą działalność (więcej o współpracy eklezjalnej).
Więcej informacji na stronie: www.koinoniagb.pl
Wspólnota w Poznaniu
Wspólnota w Poznaniu powstała w 1998 roku. Jest częścią Regionu Wrocław. Obecnie liczy 34 osób skupionych w 3 Wspólnotach Rodzinnych prowadząca 2 Domy Modlitwy w Poznaniu i okolicach. Nasza działalność, oprócz organizacji Koinonii i spotkań Wspólnot Rodzinnych, sprowadza się do różnorodnych posług, m.in. takich jak:
- Szkoła Nowej Ewangelizacji Wspólnoty Jan Chrzciciel w Poznaniu raz w roku organizuje multimedialną wersję Kursu Filip – WYPELNIENIE;
- Posługa modlitwy wstawienniczej raz w tygodniu modli się w intencjach członków wspólnoty i osób z zewnątrz potrzebujących wsparcia modlitewnego;
- Diakonia muzyczna uświetnia wszystkie wydarzenia wspólnotowe animując modlitwę wspólnotową w ramach Koinonii i Kursów Szkoły Nowej Ewangelizacji;
- Posługa ewangelizacji klasycznej i internetowej włącza się aktywnie w ewangelizację uliczną organizowaną przez różne wspólnoty katolickie w Poznaniu (np. Ewangelizacja z pompą) oraz projekt ewangelizacji i formacji internetowej (np. projekt ekumeniczny SzukajacBoga.pl);
- Domy Modlitwy prowadzą ewangelizację osób, które oddaliły się od Boga i mikro-formację osób, które chciałyby włączyć się w działania Wspólnoty Jan Chrzciciel i stać się jej aktywnymi członkami.
Kontakt
